Uitzondering t.a.v. transitievergoeding.

Naast het Muizengaatje is er ook een Luizengaatje. Beide houden verband met de ontslagvergoeding bij einde dienstverband. Het Muizengaatje met de vergoeding naar billijkheid (zie ook mijn eerdere post) en het Luizengaatje met de transitievergoeding.

Via het Luizengaatje toch een transitievergoeding.

Het Luizengaatje biedt uw werknemer een escape om alsnog aanspraak te maken op (een deel van) de transitievergoeding terwijl hij ernstig verwijtbaar heeft gehandeld en daar dus eigenlijk geen recht op heeft. De mogelijkheid is beperkt; slechts indien het ‘naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar’ is (art. 7:673 lid 8 BW).

De wetgever heeft bij de behandeling van het wetsvoorstel aangegeven dat gedacht kan worden “aan een relatief kleine misstap na een heel lang dienstverband.” De juristen onder u herkennen de casus van de werknemer die op zijn laatste werkdag bij een groot warenhuis een paar flessen motorolie (fl. 4,95) meenam zonder af te rekenen en vervolgens op staande voet werd ontslagen.

In de praktijk wordt op het Luizengaatje geregeld een beroep gedaan, maar slechts in twee gevallen is dit toegewezen. Het lijkt er echter op dat de kantonrechters hier (ook) de mogelijkheid (iets) oprekken.

De kantonrechter van de rechtbank Zeeland-West-Brabant (ECLI:NL:RBZWB:2015:7552) heeft het Luizengaatje toegepast in een zaak waar een leraar aan een leerlinge de juiste antwoorden had verstrekt voorafgaande aan de eindtoets van de brugklas. De arbeidsovereenkomst is ontbonden, er was sprake van ‘ernstig verwijtbaar handelen’ en dus zou de leraar eigenlijk geen recht hebben op de transitievergoeding, maar die werd toch (voorwaardelijk) toegekend.

Opvallend is dat de leraar echter ‘pas’ tien jaar in dienst was en de kantonrechter van oordeel was dat het weliswaar een eenmalige, maar grote misstap betrof. Rijmt dat met “een relatief kleine misstap na een heel lang dienstverband”….?

Indien u hierover vragen heeft, neem dan gerust contact met ons op.